‘Siz Yalnız Değilsiniz Biz Buradayız’ sosyal medya örgütlenmesi bu kez Urfa’nın Akçakale ilçesinin sınır köylerindeki 1000 çocuğu sevindirdi. ‘Siz Yalnız Değilsiniz Biz Buradayız’ ekibi sosyal medya ve kişisel girişimler üzerinden topladıkları ayakkabı, giysi ve oyuncakları Akçakale’nin sınır köylerindeki çocuklara dağıttı.

     Akçakale Kaymakamı Onur Şan ‘Siz Yalnız Değilsiniz Biz Buradayız’ ekibini makamında kabul ederek yardımlarından dolayı teşekkür etti. Kaymakam Şan Akçakale için yapılacak her çalışmada ‘Siz Yalnız Değilsiniz Biz Buradayız’ ekibine destek vereceklerini söyledi. Akçakale İlçe Emniyet Müdürü Adem Tahmazoğlu’da ekibini makamında ağırladı. Akçakaleli çocukların her şeye layık olduğunu ifade eden Tahmazoğlu “Sizlere göstermiş olduğunuz bu duyarlılık için çok teşekkür ediyoruz” dedi.

     ‘Siz Yalnız Değilsiniz Biz Buradayız’ grubu kurucusu ve başkanı Mine Kapı tamamıyla gönüllük esası ile çalışan ekibinin Türkiye’nin her köşesindeki çocuklara yetişmeye çalıştıklarının altını çizerek “Bize bu konuda yardım elini uzatan herkese çok teşekkür ediyoruz. Bizler bir köprü görevi görerek onların yardımlarını ihtiyaç sahibi çocuklarımıza ve ailelere ulaştırmaya çalışıyoruz” dedi.

     Urfa’nın Akçakale ilçesinin Deniz, Ayranlı, Aşağı Deren, Yukarı Deren, Uğurtaş, Kayalık köylerini dolaşan ekip beraberinde getirdikleri ayakkabı, giysi ve oyuncakları buradaki çocuklara dağıttı. ‘Siz Yalnız Değilsiniz Biz Buradayız’ ekibini köylerinde gördükleri için çok mutlu olan aileler pişirdikleri yöresel ikram ettiler.

     Bölge hakkında gözlemlerini paylaşan ‘Siz Yalnız Değilsiniz Biz Buradayız’ Mine kapı şunları söyledi; “Sınır köylerinde yapmış olduğumuz bu projemiz için gurubumuz olarak çok daha anlam yüklü! Çünkü sınır köylerinde yaşamak inanılmaz derecede çok güçlükleri bulunuyor. Bölgede yaşayan aileler her an korku, endişe içinde yaşamalarını sürdürüyorlar. Anne, baba ve özelliklede çocuklar normal yaşamdan çok uzakta olmanın burukluğu içerisindeler. Bazı köylerde okullar hala açılmamış ve bir öğretmenleri dahi yok. Bizleri gören veliler ve çocuklar ilk başta bizi öğretmen olduğumuzu sandılar. Bölgede kız ve erkek ayırt etmeden çocukların bir kısmı çobanlık yapıyor. Bir kısmı da başka illere giderek mevsimlik çocuk işçi olarak tarlalarda çalışıyorlar. İlçedeki eğitimcilerin verdiği bilgilere göre de bu çocuklar Aralık ayından önce okullarına dönemiyorlarmış. ‘Bizler isteriz ki her çocuk okul çağında okulda, gece sıcacık yatağında, sabah kahvaltı sofrasında ailesiyle sağlıklı mutlu yaşasın ama hayat koşulları ne yazı ki her çocuğa o hakkı vermiyor’ diyerek yaşadıkları duyguyu bizlere aktardılar.”